راهنمای جامع اجرای آنژیوگرافی: گام به گام با تصویر ⭐️❤️‍🩹

آنژیوگرافی، یک روش تشخیصی حیاتی در دنیای پزشکی مدرن، به پزشکان امکان می‌دهد تا دیدی دقیق و واضح از وضعیت عروق خونی بیماران به دست آورند. این روش تصویربرداری، که اغلب برای تشخیص و ارزیابی بیماری‌های قلبی عروقی مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در اختیار پزشکان قرار دهد تا بتوانند بهترین تصمیمات درمانی را اتخاذ کنند. در این مقاله، به بررسی جامع آنژیوگرافی می‌پردازیم و مراحل انجام آن، کاربردها، مزایا و معایب احتمالی آن را شرح خواهیم داد.

آنژیوگرافی، به زبان ساده، نوعی عکس‌برداری از رگ‌های خونی است. این کار با تزریق ماده حاجب (نوعی رنگ مخصوص) به داخل رگ‌ها انجام می‌شود. ماده حاجب باعث می‌شود رگ‌ها در تصاویر اشعه ایکس به خوبی دیده شوند. این تصاویر به پزشکان کمک می‌کنند تا هرگونه انسداد، تنگی یا ناهنجاری در رگ‌ها را تشخیص دهند. برای اولین بار، آنتونیو اگا مونیش پرتغالی از این روش برای تشخیص بیماری های سیستم عصبی استفاده کرد.

نحوه اجرای آنژیوگرافی: گام به گام

اجرای آنژیوگرافی یک فرآیند تخصصی است که نیازمند دقت و مهارت بالایی است. این فرآیند معمولاً توسط متخصصان قلب و عروق یا رادیولوژیست‌های مداخله‌ای انجام می‌شود. در ادامه، مراحل اصلی انجام آنژیوگرافی را به تفصیل شرح می‌دهیم:

1. آماده‌سازی بیمار: قبل از شروع آنژیوگرافی، بیمار باید آمادگی‌های لازم را داشته باشد. این آمادگی‌ها شامل بررسی سابقه پزشکی، انجام آزمایش‌های خون، و در صورت لزوم، قطع مصرف برخی داروها می‌شود. همچنین، بیمار باید در مورد نحوه انجام آنژیوگرافی و خطرات احتمالی آن آگاه شود.

آماده سازی بیمار برای آنژیوگرافی یک مرحله حیاتی است که شامل ارزیابی دقیق سابقه پزشکی، انجام آزمایش های خون برای بررسی عملکرد کلیه و انعقاد خون، و بررسی داروهای مصرفی بیمار می شود. برخی داروها، مانند داروهای ضد انعقاد خون، ممکن است نیاز به قطع یا تنظیم دوز داشته باشند. همچنین، بیمار باید از هرگونه آلرژی، به ویژه آلرژی به ماده حاجب، مطلع باشد. در طول این مرحله، پزشک باید به طور کامل روش انجام آنژیوگرافی، مزایا و خطرات احتمالی آن را برای بیمار توضیح دهد.

2. بیهوشی موضعی: قبل از ایجاد برش، ناحیه مورد نظر با استفاده از داروی بی‌حسی موضعی، بی‌حس می‌شود. این کار باعث می‌شود بیمار در طول فرآیند احساس درد نکند.

استفاده از بی حسی موضعی به این معنی است که بیمار در طول عمل آنژیوگرافی هوشیار است اما در ناحیه ای که کاتتر وارد می شود، احساس درد نمی کند. این امر به پزشک اجازه می دهد تا با بیمار در ارتباط باشد و در صورت نیاز، دستورالعمل هایی را به او ارائه دهد. انتخاب ناحیه بی حسی بستگی به محل ورود کاتتر دارد، که معمولاً کشاله ران یا مچ دست است.

3. ایجاد دسترسی عروقی: پزشک یک برش کوچک در ناحیه کشاله ران یا مچ دست ایجاد می‌کند و یک لوله نازک به نام کاتتر را وارد رگ خونی می‌کند.

ایجاد دسترسی عروقی یک مرحله کلیدی در آنژیوگرافی است. پزشک با استفاده از یک سوزن کوچک، رگ خونی را سوراخ می کند و سپس کاتتر را از طریق این سوراخ وارد رگ می کند. انتخاب محل ورود کاتتر (کشاله ران یا مچ دست) بستگی به عوامل مختلفی دارد، از جمله وضعیت بیمار، نوع آنژیوگرافی و ترجیح پزشک.

4. هدایت کاتتر: پزشک کاتتر را با استفاده از تصاویر اشعه ایکس به سمت رگ‌های مورد نظر هدایت می‌کند.

هدایت کاتتر یک فرآیند دقیق است که نیازمند مهارت و تجربه بالایی است. پزشک با استفاده از تصاویر فلوروسکوپی (تصاویر اشعه ایکس زنده)، کاتتر را به آرامی در رگ های خونی به سمت قلب یا سایر اندام های مورد نظر هدایت می کند. در طول این فرآیند، پزشک به طور مداوم موقعیت کاتتر را بررسی می کند تا از آسیب رساندن به رگ ها جلوگیری کند.

5. تزریق ماده حاجب: پس از رسیدن کاتتر به محل مورد نظر، ماده حاجب به داخل رگ‌ها تزریق می‌شود.

تزریق ماده حاجب باعث می شود تا رگ های خونی در تصاویر اشعه ایکس به خوبی دیده شوند. ماده حاجب معمولاً حاوی ید است و ممکن است در برخی افراد باعث ایجاد احساس گرما یا سوزش شود. در صورت وجود آلرژی به ید، باید قبل از انجام آنژیوگرافی به پزشک اطلاع داده شود.

6. تصویربرداری: در حین تزریق ماده حاجب، تصاویر اشعه ایکس از رگ‌ها گرفته می‌شود.

تصویربرداری در حین تزریق ماده حاجب به پزشک اجازه می دهد تا جریان خون در رگ ها را به طور زنده مشاهده کند و هرگونه انسداد، تنگی یا ناهنجاری را تشخیص دهد. این تصاویر می توانند به صورت عکس یا فیلم ضبط شوند و برای بررسی های بعدی مورد استفاده قرار گیرند.

7. برداشتن کاتتر و بستن محل برش: پس از اتمام تصویربرداری، کاتتر از رگ خونی خارج می‌شود و محل برش با استفاده از فشار دستی یا دستگاه‌های مخصوص بسته می‌شود.

پس از برداشتن کاتتر، فشار مستقیم به محل ورود کاتتر اعمال می شود تا خونریزی متوقف شود. در برخی موارد، ممکن است از یک دستگاه مخصوص برای بستن رگ خونی استفاده شود. بیمار باید پس از انجام آنژیوگرافی برای مدتی تحت نظر باشد تا از عدم وجود خونریزی یا عوارض دیگر اطمینان حاصل شود.

در طول انجام آنژیوگرافی، ممکن است از شما خواسته شود تا نفس عمیق بکشید، نفس خود را نگه دارید یا سرفه کنید. این اقدامات به پزشک کمک می‌کنند تا تصاویر بهتری از رگ‌های خونی شما به دست آورد. همچنین، در طول آنژیوگرافی قلب، الکترودهایی بر روی سینه شما قرار داده می‌شود تا نوار قلب شما ثبت شود.

مدت زمان انجام آنژیوگرافی معمولاً بین 30 دقیقه تا یک ساعت است، اما این زمان ممکن است بسته به شرایط بیمار و پیچیدگی آنژیوگرافی، متغیر باشد.

کاربردهای آنژیوگرافی

آنژیوگرافی یک روش تشخیصی بسیار پرکاربرد است که در زمینه‌های مختلف پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از مهم‌ترین کاربردهای آنژیوگرافی عبارتند از:

• تشخیص بیماری‌های قلبی عروقی: آنژیوگرافی قلب، که به عنوان کاتتریزاسیون قلبی نیز شناخته می‌شود، برای تشخیص بیماری‌های عروق کرونر قلب، مانند تنگی عروق یا انسداد عروق، استفاده می‌شود.

آنژیوگرافی قلب یک روش تهاجمی است که به پزشک اجازه می دهد تا عروق کرونر قلب را به طور مستقیم مشاهده کند و هرگونه انسداد یا تنگی را تشخیص دهد. این روش معمولاً برای بیمارانی که علائم بیماری قلبی دارند، مانند درد قفسه سینه، تنگی نفس یا خستگی، توصیه می شود.

• تشخیص بیماری‌های عروق مغزی: آنژیوگرافی مغزی برای تشخیص بیماری‌های عروق مغزی، مانند آنوریسم (برآمدگی دیواره رگ)، تنگی عروق یا لخته خون، استفاده می‌شود.

آنژیوگرافی مغزی یک روش مهم برای تشخیص و ارزیابی بیماری های عروق مغزی است. این روش می تواند به پزشک کمک کند تا علت سکته مغزی، سردرد یا سایر علائم عصبی را تشخیص دهد. همچنین، آنژیوگرافی مغزی می تواند برای برنامه ریزی جراحی یا سایر روش های درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

• تشخیص بیماری‌های عروق کلیوی: آنژیوگرافی کلیوی برای تشخیص بیماری‌های عروق کلیوی، مانند تنگی عروق کلیوی یا ناهنجاری‌های عروقی، استفاده می‌شود.

آنژیوگرافی کلیوی می تواند به تشخیص تنگی عروق کلیوی کمک کند، که می تواند منجر به فشار خون بالا و آسیب کلیه شود. همچنین، این روش می تواند برای تشخیص ناهنجاری های عروقی کلیه، مانند آنوریسم یا فیستول، مورد استفاده قرار گیرد.

• تشخیص بیماری‌های عروق محیطی: آنژیوگرافی عروق محیطی برای تشخیص بیماری‌های عروق اندام‌ها، مانند تنگی عروق پا یا دست، استفاده می‌شود.

آنژیوگرافی عروق محیطی می تواند به تشخیص تنگی عروق پا یا دست کمک کند، که می تواند منجر به درد، بی حسی، گزگز یا زخم در اندام ها شود. همچنین، این روش می تواند برای برنامه ریزی جراحی یا سایر روش های درمانی برای بهبود جریان خون در اندام ها مورد استفاده قرار گیرد.

• آنژیوگرافی تشخیص تومورها: آنژیوگرافی می‌تواند برای تشخیص و ارزیابی تومورها، به ویژه تومورهای عروقی، مورد استفاده قرار گیرد.

برخی از تومورها دارای عروق خونی غیر طبیعی هستند که می توانند با استفاده از آنژیوگرافی تشخیص داده شوند. آنژیوگرافی می تواند به پزشک کمک کند تا اندازه، محل و میزان عروق خونی تومور را تعیین کند و برنامه درمانی مناسب را طراحی کند.

به طور کلی، آنژیوگرافی یک ابزار تشخیصی قدرتمند است که می‌تواند به پزشکان در تشخیص و درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌های عروقی کمک کند.

مزایا و معایب آنژیوگرافی

مانند هر روش پزشکی دیگری، آنژیوگرافی نیز دارای مزایا و معایبی است که باید قبل از انجام آن در نظر گرفته شوند.

مزایای آنژیوگرافی:

• دقت بالا: آنژیوگرافی یک روش بسیار دقیق برای تشخیص بیماری‌های عروقی است.

آنژیوگرافی به پزشکان امکان می دهد تا عروق خونی را به طور مستقیم مشاهده کنند و هرگونه انسداد، تنگی یا ناهنجاری را با دقت بالا تشخیص دهند. این دقت بالا می تواند به تشخیص زودهنگام بیماری های عروقی و جلوگیری از عوارض جدی کمک کند.

• اطلاعات جامع: آنژیوگرافی اطلاعات جامعی در مورد وضعیت عروق خونی در اختیار پزشکان قرار می‌دهد.

آنژیوگرافی نه تنها می تواند محل و میزان انسداد یا تنگی عروق خونی را نشان دهد، بلکه می تواند اطلاعات دیگری نیز در مورد وضعیت دیواره رگ ها، جریان خون و وجود سایر ناهنجاری ها ارائه دهد. این اطلاعات جامع می تواند به پزشک کمک کند تا بهترین روش درمانی را برای بیمار انتخاب کند.

• راهنمای درمان: آنژیوگرافی می‌تواند به عنوان راهنمایی برای انجام روش‌های درمانی مداخله‌ای، مانند آنژیوپلاستی و استنت‌گذاری، مورد استفاده قرار گیرد.

آنژیوگرافی می تواند به پزشک کمک کند تا محل دقیق انسداد یا تنگی عروق خونی را تعیین کند و بهترین محل برای قرار دادن استنت یا انجام آنژیوپلاستی را مشخص کند. این امر می تواند به بهبود نتایج درمان و کاهش خطر عوارض کمک کند.

• انجام سرپایی: بسیاری از آنژیوگرافی‌ها به صورت سرپایی انجام می‌شوند و نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند.

انجام آنژیوگرافی به صورت سرپایی می تواند به کاهش هزینه های درمان و بهبود راحتی بیمار کمک کند. با این حال، برخی از بیماران ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند، به ویژه اگر دارای شرایط پزشکی خاصی باشند یا در معرض خطر عوارض باشند.

معایب آنژیوگرافی:

• تهاجمی بودن: آنژیوگرافی یک روش تهاجمی است که نیازمند ایجاد برش در بدن است.

برش ایجاد شده در آنژیوگرافی معمولاً کوچک است، اما همچنان خطر خونریزی، عفونت یا آسیب به رگ های خونی وجود دارد. پزشک باید قبل از انجام آنژیوگرافی، خطرات و مزایای آن را به طور کامل برای بیمار توضیح دهد.

• قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس: در طول آنژیوگرافی، بیمار در معرض اشعه ایکس قرار می‌گیرد.

قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد، به ویژه در کودکان و زنان باردار. پزشک باید سعی کند تا میزان اشعه ایکس را به حداقل برساند و از محافظ های سربی برای محافظت از سایر قسمت های بدن استفاده کند.

• خطر عوارض: آنژیوگرافی با خطر عوارضی مانند واکنش آلرژیک به ماده حاجب، خونریزی، عفونت، آسیب به رگ‌های خونی، حمله قلبی یا سکته مغزی همراه است.

خطر عوارض جدی در آنژیوگرافی کم است، اما باید قبل از انجام آنژیوگرافی در نظر گرفته شود. پزشک باید قبل از انجام آنژیوگرافی، خطرات و مزایای آن را به طور کامل برای بیمار توضیح دهد و اقدامات لازم را برای کاهش خطر عوارض انجام دهد.

• انجام آنژیوگرافی کاروتید آسیب کلیوی: ماده حاجب مورد استفاده در آنژیوگرافی می‌تواند در برخی از بیماران باعث آسیب کلیوی شود.

آسیب کلیوی ناشی از ماده حاجب معمولاً موقتی است، اما در برخی از بیماران می تواند دائمی باشد. پزشک باید قبل از انجام آنژیوگرافی، عملکرد کلیه بیمار را بررسی کند و از اقدامات لازم برای کاهش خطر آسیب کلیوی استفاده کند.

به طور کلی، آنژیوگرافی یک روش تشخیصی ارزشمند است، اما باید با در نظر گرفتن مزایا و معایب آن و با مشورت پزشک، تصمیم به انجام آن گرفته شود.

تفاوت آنژیوگرافی با اشعه ایکس

آنژیوگرافی و اشعه ایکس هر دو از اشعه ایکس برای تصویربرداری از داخل بدن استفاده می‌کنند، اما تفاوت‌های اساسی بین این دو روش وجود دارد. در اشعه ایکس معمولی، تصاویر به صورت ثابت و دو بعدی گرفته می‌شوند و برای بررسی استخوان‌ها و برخی از بافت‌های نرم مورد استفاده قرار می‌گیرند. در مقابل، آنژیوگرافی با تزریق ماده حاجب به داخل رگ‌ها، امکان مشاهده دقیق‌تر و واضح‌تر عروق خونی را فراهم می‌کند. همچنین، آنژیوگرافی امکان تصویربرداری دینامیک (زنده) از جریان خون در رگ‌ها را فراهم می‌کند، که در تشخیص بیماری‌های عروقی بسیار ارزشمند است.

در سیستم‌های اشعه ایکس قدیمی، نتایج بر روی تی وی کمرا مشاهده می‌شدند، اما در سیستم‌های آنژیوگرافی مدرن، هر فریم از سیگنال بر روی تلویزیون قابل مشاهده است و امکان ذخیره‌سازی بر روی حافظه کامپیوتر نیز وجود دارد. این امر امکان بررسی دقیق‌تر و تجزیه و تحلیل تصاویر را فراهم می‌کند.

عوارض آنژیوگرافی

همانطور که قبلاً ذکر شد، آنژیوگرافی با خطر عوارضی همراه است. برخی از شایع‌ترین عوارض آنژیوگرافی عبارتند از:

• واکنش آلرژیک به ماده حاجب: این واکنش می‌تواند از خفیف (مانند خارش و قرمزی پوست) تا شدید (مانند تنگی نفس و افت فشار خون) متغیر باشد.
• خونریزی یا هماتوم در محل برش: این عارضه معمولاً خفیف است و با فشار دستی قابل کنترل است.
• عفونت در محل برش: این عارضه نادر است و با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها قابل درمان است.
• آسیب به رگ‌های خونی: این عارضه نادر است و معمولاً در اثر اشتباهات پزشکی رخ می‌دهد.
• حمله قلبی یا سکته مغزی: این عوارض بسیار نادر هستند و معمولاً در بیماران با سابقه بیماری قلبی عروقی رخ می‌دهند.
• آسیب کلیوی: این عارضه در بیماران با سابقه بیماری کلیوی شایع‌تر است.

قبل از انجام آنژیوگرافی، پزشک باید به طور کامل در مورد خطرات و عوارض احتمالی آن با بیمار صحبت کند و اقدامات لازم را برای کاهش خطر عوارض انجام دهد.

کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی در مقابل رقبا

انتخاب یک کلینیک تخصصی برای انجام آنژیوگرافی و سایر خدمات قلب و عروق، تصمیمی مهم است که می‌تواند تأثیر بسزایی در سلامت و کیفیت زندگی شما داشته باشد. در این میان، کلینیک‌های متعددی در تهران و سایر شهرها وجود دارند که خدمات مشابهی را ارائه می‌دهند. اما چه چیزی کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی را از سایر رقبا متمایز می‌کند؟

یکی از مهم‌ترین عوامل تمایز، تجربه و تخصص پزشکان و پرسنل کلینیک است. کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی با بهره‌گیری از متخصصان مجرب و کارآزموده در زمینه قلب و عروق، رادیولوژی و پرستاری، اطمینان حاصل می‌کند که بیماران از بهترین مراقبت‌های ممکن برخوردار شوند. علاوه بر این، کلینیک مجهز به پیشرفته‌ترین تجهیزات و فناوری‌های روز دنیا در زمینه تشخیص و درمان بیماری‌های قلبی عروقی است.

در مقایسه با برخی از کلینیک‌های دیگر که ممکن است تمرکز اصلی خود را بر روی ارائه خدمات عمومی پزشکی قرار دهند، کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی به طور خاص بر روی ارائه خدمات تخصصی در زمینه قلب و عروق تمرکز دارد. این امر به کلینیک امکان می‌دهد تا دانش و تخصص خود را به طور کامل در این زمینه متمرکز کند و بهترین خدمات ممکن را به بیماران ارائه دهد.

علاوه بر این، کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی به ارائه خدمات شخصی‌سازی شده به بیماران اهمیت ویژه‌ای می‌دهد. هر بیمار به عنوان یک فرد منحصر به فرد با نیازهای خاص در نظر گرفته می‌شود و برنامه درمانی متناسب با شرایط و نیازهای او طراحی می‌شود. این رویکرد شخصی‌سازی شده به بیماران کمک می‌کند تا احساس راحتی و اطمینان بیشتری داشته باشند و بهترین نتایج درمانی را کسب کنند.

در نهایت، موقعیت مکانی مناسب و دسترسی آسان به کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی نیز از جمله مزایای این کلینیک نسبت به برخی از رقبا است. کلینیک در میدان هفت حوض نارمک واقع شده است که یکی از مناطق مرکزی و پرتردد تهران است و دسترسی به آن از طریق وسایل حمل و نقل عمومی و شخصی به راحتی امکان‌پذیر است.

به طور خلاصه، کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی با بهره‌گیری از متخصصان مجرب، تجهیزات پیشرفته، تمرکز تخصصی، رویکرد شخصی‌سازی شده و موقعیت مکانی مناسب، یکی از بهترین گزینه‌ها برای انجام آنژیوگرافی و سایر خدمات قلب و عروق در تهران است. در مقایسه با رقبا مانند کلینیک قلب تهران و مرکز قلب سینا، کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی با ارائه خدمات با کیفیت و قیمت مناسب، به بیماران کمک می‌کند تا سلامت قلب و عروق خود را حفظ کنند و از زندگی سالم و فعال لذت ببرند.

اگر به دنبال یک کلینیک تخصصی قلب و عروق با سابقه درخشان و خدمات با کیفیت هستید، کلینیک تخصصی قلب و عروق دکتر محمد ریاستی را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

برای انجام تست های ورزش، اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی به مجموعۀ تخصصی ما مراجعه نمائید.

سوالات متداول آنژیوگرافی